2011 10 10 Córdoba

In de intieme ontbijtzaal van hostal Maestro zijn de fietsreizigers in de minderheid. Oudere stellen en een enkel gezin met jonge kinderen banen zich een weg langs de buffetschalen en pruttelkannen met koffie en melk. Was ik in de eenzame bergen tussen Zaragoza en Madrid nog even op reis, inmiddels is het weer vakantietijd.

Besteed de verdere ochtend met blogwerkzaamheden en de internetperikelen. Vreemd genoeg heb ik via de WiFi-verbinding op mijn mobiele telefoon toegang tot de buitenwereld, doch via de laptop niet. Tijdens de zoektocht ontdek ik dat het hotel een netwerkmap toegankelijk heeft gemaakt voor een ieder. Ik tref er ondermeer een meerjarenbegroting, tot ontzetting van de receptioniste en haar baas. ’s Avonds blijkt er nog geen actie ondernomen te zijn.

Nu publicatie niet gaat lukken verleg ik mijn aandacht naar de Mezquita. Na de tsunami van Moren werd in de 8^ste eeuw de lokale kerk afgebroken en vervangen door het huidige gebedshuis met hoge muren. Die bleken niet bestand tegen de terugverovering door de Christenen, die het hart van de moskee vervingen door een uitbundige kathedraal. Het meest in het oog springend zijn de 860 zuilen (geroofd van Romeinse villa’s in de omtrek) met dubbele bogen die alle gewicht moeten dragen. Het is nauwelijks voor te stellen dat zulks werd ontwerpen in dagen dat zelfs het bierviltje nog niet bestond.

Na een snelle maaltijd trek ik, gewapend met camera en telelens, de Romeinse stadsbrug over voor het plaatje dat ik gisteren niet meer wilde schieten. Het is er een drukte van belang met andere fotokiekers en roosmantische stelletjes.

De rest van de avond weinig meer uitgevroten dan het bekijken van alle 400 gemaakte foto’s. Die Mezquita is echt een toppertje. Schijnt overigens dat Córdoba in een grijs verleden ooit de op een na grootste stad ter wereld is geweest.

[Show as slideshow]